Koniec remontu w kościele seminaryjnym. “Ta świątynia to perełka stolicy”
Od 2010 roku w poszczególnych etapach zostały odnowione cztery ołtarze: główny, nastawy boczne: Matki Bożej Różańcowej, Imienia Jezus i Matki Bożej Dobrej Śmierci, sztukaterie i malowidła w prezbiterium. Renowacji poddano także rzadko spotykane figury zaślubin Matki Bożej – scenę tę zazwyczaj można obejrzeć w malarstwie – a różnego rodzaju rzeźby znajdujące się w kościele uporządkowano tematycznie.
– W historii kościoła wszystko się nawarstwiło, były donoszone różne części ołtarzy, figury z innych kościołów warszawskich, dlatego tak to ustawiano – mówi ks. Leszek Kwiatkowski z Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie.
Podczas prac w prezbiterium odkryto oryginalny wystrój kościoła. Za ołtarzem głównym – św. Józefa, patrona świątyni – znaleziono XVII-wieczny fresk. – Na początku nie było tych XVIII-wiecznych ołtarzy,większe rzeczy malowano na ścianie. Jednak z czasem karmelici zaczęli stawiać po kolei nastawy ołtarzowe – podkreśla.
Przy okazji remontu prezbiterium i nastaw ołtarzowych wzmocniono na nowo stalle, w których modlili się karmelici, budowniczy i właściciele kościoła do czasu wybuchu powstania styczniowego. – Po ponad 150 latach wróciliśmy z klerykami z modlitwą do chóru zakonnego i wykorzystujemy tę część tak jak była przeznaczona – do modlitwy. Przywracamy temu miejscu sakralność – mówi ks. Kwiatkowski.
Kościół seminaryjny został wyremontowany po raz pierwszy od ponad 150 lat. Warto również podkreślić, że świątynia nie została zniszczona w czasie II wojny światowej. – To prawdziwa perła dla stolicy – podkreśla duchowny.
Historia kościoła
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa Oblubieńca na Krakowskim Przedmieściu został wzniesiony dla karmelitów bosych w XVII wieku w stylu barokowym. W projektowaniu świątyni wzięli udział znani architekci: Konstanty Tencalla, Szymon Józef Bellotti oraz Tylman z Gameren. W 1724 roku kościół został przebudowany, natomiast jego fasadę ukończono w 1779 roku – była to pierwsza w Warszawie klasycystyczna fasada kamienna.
Ołtarz główny, poświęcony św. Józefowi, pochodzi z XVIII wieku. Został wzniesiony w stylu barokowo-rokokowym i powstał w miejscu pierwotnego ołtarza projektu Tylmana z Gameren, z którego pozostał obraz św. Józefa z Dzieciątkiem. – To ciekawy obraz, bo św. Józef otrzymuje Pana Jezusa na opiekę. Historycy mówią, że to bardzo rzadki wizerunek św. Józefa – mówi ks. Kwiatkowski.
Klasztor karmelicki usunięto zaraz po powstaniu styczniowym, a budynek przejęło seminarium duchowne, które w 1925 roku dobudowało w północnej części neoklasycystyczną bibliotekę wg projektu Konstantego Jakimowicza. Kościół nie został zniszczony podczas II wojny światowej, więc po jej zakończeniu, do czasu odbudowania zburzonej archikatedry św. Jana, zastępował w tej funkcji nosząc miano prokatedry.
kh/archwwa.pl
